De Appaloosa is de Amerikaanse uitgave van het gevlekte paard en is in de Verenigde Staten een apart en erkend ras. Het gen dat de vlekken veroorzaakt, is echter zo oud als het paard zelf.

De Cro-Magnon mens heeft 20000 jaar geleden in grotten paarden met vlekkenpatroon afgebeeld. In heel Europa en Azië waren gevlekte paarden onder verschillende namen bekend en stonden dikwijls in hoog aanzien. In Denemarken had men de Knabstrupper en in Frankrijk werden zulke paarden tigres genoemd. In England werden ze vroeger gefokt in een koninklijke stoeterij. Ze werden toen Blagdon genoemd of Chubbarie, een zigeunernaam. Er bestaat nu een bloeiende British Appaloosa Society, maar hun produkten hebben nog steeds niet de status van een ras.
De Amerikaanse Appaloosa werd in de 19de eeuw gefokt door de Nez Percé indianen. Ze gebruikten als basis de Spaanse paarden die door de conquistadores waren geïmporteerd. Sommige hadden de de erfelijke genen voor vlekken. De Nez Percé stam leefde in het noordoosten van Oregon en hun land werd doorsneden door vruchtbare, beschutte rivierdalen. De voornaamste rivier was de Palouse. Appaloosa is een verbastering van die naam. Ze waren vakkundige paardenfokkers en ze pasten een nauwgezet en selectief systeem toe. Het resultaat was een apart en praktisch werkpaard dat een gunstige kleur had.
In 1876 werden de stam en zijn paarden praktisch uitgeroeid toen de Amerikaanse troepen zich meester maakten van het land.

In 1938 kwam het ras weer tot leven toen in Moscow in Idaho de Appaloosa Horse Club werd opgericht. Zij gebruikte een paar nakomelingen van de oorspronkelijke Nez Percé paarden. De bedoeling was dat het ras voor uitsterven werd behoed. Nu staat de Appaloosa met meer dan 65000 registraties op de derde plaats in het stamboek van wereldrassen.